استفاده از تیرهای سوراخ دار (زنبوری) در ایران و علی الخصوص در شهرستان ها از مقبولیت خاصی برخوردار است.بیشتر مهندسان استفاده از این تیرها را این طور توجیه میکنند که با افزایش ارتفاع تیر ممان اینرسی زیاد می شود و مقطع سبکتری بدست می آید و یا اینکه هنگام بتن ریزی سوراخهای تیر با بتن پر می شود و تیر مقاوم تری بدست می آید و همچنین وزن اسکلت پایین می آید. البته این نظریه ها درست است ولی همیشه نظریه های بهتری هم وجود دارد .

?تیرهای زنبوری را به دلایل زیر میتوان رد کرد :

1- جوشکاری سرتاسری تیر برای یکپارچه کردن تیر

2- پرنشدن برخی از سوراخها هنگام بتن ریزی

3- جوشکاری ورقهای ابتدا و انتهای تیر برای جلوگیری از برش

4- اگر گفته می شود که سوراخ ها با بتن پر می شوند پس دیگر وزن اسکلت پایین نمی آید!!

دیده میشود که جوشکاری در تیر زنبوری بیش از تیرهای معمولی است.
جوشکاری زیاد برروی فولاد باعث از دست رفتن خواص فولاد و مقاومت آن می شود چون در هر بار جوشکاری نزدیک به 4000 درجه سلسیوس دما به آن ناحیه وارد میشود و بهتر است جوشکاری را به حداقل برسانیم و یا از جوش های کارخانه استفاده کرد.

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

بیست + یک =